در زمان‌های گذشته، سرمایه‌داری، زشت، مستهجن و کریه بود. اما امروزه سرمایه‌داری به خوبی آموخته است که باید خود را با روش‌های جدید بازتولید و بازنمایی کند. امروزه سرمایه‌داری، بعد از یک دوره کاهش طولانی در سودآوری تولید، رو به سوی «اطلاعات» آورده و آن را به مثابه روشی برای حفظ رشد اقتصادی اتخاذ کرده است‌. در قرن بیست و یکم، اطلاعات به نقطه مرکزی بنگاه‌های اقتصادی و ارتباط آن‌ها با کارگران، مشتریان و دیگر سرمایه‌داران مبدل شده و «پلتفرم» در اینجا به عنوان الگوی جدید تجاری پدیدار می‌شود که قادر به استخراج و کنترل مقادیر عظیمی از اطلاعات است و ما با این تغییر شاهد ظهور شرکت‌های بزرگ انحصاری‌ای هستیم که سرمایه‌داریِ امروز در انحصار این شرکت‌هاست. اقتصاد دیجیتال، زیرساخت اقتصاد معاصر را تشکیل می‌دهد و به دلیل پویایی‌اش، خود را به عنوان نمونه‌ای آرمانی بازنمایی می‌کند؛ نمونه‌ای که به نحوی گسترده به مشروع‌سازی نظام سرمایه‌داری می‌پردازد و خود را پشت واژگانی چون «هوشمند»، «تکنولوژی»، «دیجیتال»، «کلان‌داده» و … پنهان می‌کند. سرمایه‌داری پلتفرمی به قلم نیک سرنیچک، به‌واکاوی این مسئله پرداخته که چگونه سرمایه‌داری جدید، خود را با پلتفرم‌ها، استارت‌آپ‌ها و اقتصاد دیجیتال بازتولید کرده است؟